بامیه

بامیه (Bamiyeh) یکی از شیرینی‌های ایرانی است. از مواد اولیه این نوع شیرینی می‌توان به ماست و نشاسته و خمیرمایه اشاره کرد که بعد از ترش شدن و به اصطلاح ور آمدن آن را به آرد اضافه می‌کنند سپس از تخم مرغ برای پف کردن این شیرینی استفاده می‌شود که البته این روش به تازگی به کار می‌رود و در گذشته کاربردی نداشته است.

این تنها تفاوت میان بامیه قدیم با حال است. هنگامی که این شیرینی آماده شد آن را در شکر قوام‌ یافته می‌اندازند تا شیره را به خود جذب کند. شیعیان ایرانی در ماه رمضان، از زولبیا و بامیه برای افطار استفاده می‌کنند.

«زولبیا » در اصل « زلیبی یا زلبی» تغییر یافته واژه «صلیبی» می باشد چون به شکل صلیبی که دور آن یک دایره می کشیده اند ساخته می شده.این شیرینی در مناطق جنوب ایران هنوز هم با نام «زلیبی» شناخته می شود.

زولبیا’ (در فارسی و عربی) و یا جلبی (در فارسی دری و هندی) نوعی شیرینی است که معمولاً همراه با بامیه و گوش‌فیل به فروش می‌رسد.

از مواد اولیه این نوع شیرینی می‌توان به ماست و نشاسته و خمیرمایه اشاره کرد که بعد از ترش شدن و به اصطلاح ور آمدن آن را به آرد اضافه می‌کنند.

معمولاً در ماه رمضان مصرف این شیرینی نسبت به دیگر ماه‌های سال بیشتر می‌شود. تولید و مصرف این شیرینی در گستره وسیعی از جهان شامل شرق آسیا، خاورمیانه و شمال آفریقا رواج دارد.

 در این رسپی بامیه آموزش داده شده است.

 آموزش ویدیویی بامیه

*** برای مشاهده رسپی زولبیا کلیک نمایید.

(این رسپی توسط تیم آشپزخانک ترجمه شده است. در صورت کپی برداری منبع آن ذکر شود.)