شیر عسلی خانگی

شیر عسلی  همان شیر گاو است که مقداری از آب آن برچیده شده و به آن شکر افزوده شده‌است. محصول به‌دست آمده بسیار شیرین و غلیظ است و نوعکنسرو شده آن می‌تواند برای سال‌ها (در صورت بسته بودن درب آن) خارج از یخچال نگهداری شود. در گذشته شیر تغلیظ شده غیر شیرین نیز تولید می‌شد، ولی مدت نگهداری آن بسیار کمتر بود.

شیر عسلی در بسیاری از کشورها مانند برزیل، هنگ‌کنگ، روسیه و سریلانکا به عنوان دسر مصرف می‌شود.

در یادداشت‌های مارکوپولو آمده‌است که تاتارها قادر بوده‌اند که شیر را به مقدار زیادی متراکم کنند. به گونه‌ای که هر مرد جنگی همواره با خود حدود چهارونیم کیلوگرم از این محصول حمل می‌کرده و هرزمان که مایل بوده، آن را با آب مخلوط می‌نموده‌است.

برای نخستین بار، شیر در سال ۱۸۲۰ توسط نیکولا آپر در فرانسه تغلیظ شد. اندکی بعد و در سال ۱۹۵۳ گیل بوردن آمریکایی نیز دست به این اقدام زد. تا پیش از آن، امکان نگهداری شیر به مدت بیش از چندساعت نبود و تنها راه دسترسی به شیر تازه، زندگی در نزدیکی یک گاو زنده بود. در سال ۱۹۵۱۱ و در بازگشت از سفر انگلستان، بوردن عمیقاً تحت تأثیر مرگ چند کودک بر اثر کمبود شیر در کشتی قرار گرفت.

او یک سال بعدی زندگیش را صرف تحقیق و آزمایش بر روی روشی کرد که بتواند بدون داغ کردن و یا تخمیر شیر و تبدیل آن به کشک، مدت نگهداری آن را زیاد کند. او در این کار از وسایلی که برای تغلیظ آب میوه به‌کار می‌رفت الهام گرفت. او در راه اندازی دو کارخانه نخست شکست خورد؛ ولی سومین اقدام وی موفقیت آمیز بود و او موفق شد با کمک شریک خود، شیر عسلی تولید کند که بدون نیاز به سرما، ماندگاری طولانی‌تری داشت.

در این رسپی شیر عسلی خانگی آموزش داده شده است. : با این مقدار مواد اولیه ۱٫۵ فنجان شیر عسلی خانگی بدست خواهد آمد.

برای تهیه شیر عسلی خانگی در صورت مشکل داشتن در تبدیل واحد ها، از سایدبار سمت چپ این صفحه استفاده نمایید.

(رسپی شیر عسلی خانگی توسط تیم آشپزخانک ترجمه شده است. در صورت کپی برداری منبع آن ذکر شود.)