سس انار

سس انار

سس، مایع غلیظی است که برای طعم و مزه دادن به انواع غذاها یا جذاب‌تر به نظر آمدن آنها به کار می‌رود. اصل واژه سس فرانسوی است که خود ریشه لاتینی دارد. برای مزه‌دارتر کردن غذا چاشنی‌های گوناگونی بکار می‌رود که سس‌ها جزئی از آنها هستند.

سس‌هایی وجود دارند که ماده اصلی آنها، گوجه فرنگی است (کچاپ، سس گوجه فرنگی) یا از برخی دیگر از انواع سبزیجات به علاوه ادویه جات استفاده می‌شود. البته توجه داشته باشید که سس کچاپ را به غیر از گوجه فرنگی، می‌توان از انواع سبزی و میوه هم تهیه نمود.

در کشور انگلستان، سس گوشت نوعی سس سنتی محسوب می‌شود که معمولاً همراه با گوشت کباب شده مصرف می‌شود.

در چین، سس‌ها را از دانه سویا و یا لوبیا سیاه تخمیر شده همراه با انواع روغن‌های تند، تهیه می‌کنند. مردم آسیای جنوب شرقی مثل تایلند و ویتنام، از سس‌هایی استفاده می‌کنند که در تهیه آنها ماهی تخمیر شده به کار رفته است.

سس‌ها نقش مهمی در تهیه غذاهای فرانسوی دارند. سس‌های فرانسوی را با استفاده از نشاسته یا راکس (آردی که در کره تفت داده شده است) غلیظ می‌کنند.

در این رسپی سس انار آموزش داده شده است.

وقتی از انار سس تهیه می شود دانه ها از آن جدا شده و آب را غلیظ می کنند. سس انار عمده خواص آب انار را دارد اما از آنجا که مجبوریم برای غلیظ شدن آب را بجوشانیم برخی از ویتامین های آب انار از جمله ویتامین C آن از بین می رود اما قسمت عمده مواد موثر در سس انار باقی می ماند. رنگدانه های موجود در انار نیز از جمله ترکیب های ارزشمندی هستند که در رب باقی می مانند و باعث قرمزی آن می شوند.

سس انار جهت استفاده کنار استیک مرغ یا گوشت تهیه می شود و متناسب با فصل پاییز و زمستان است و سس بسیار لذیذ و ساده ای نیز می باشد.